Hüquq kitabı yazanların nəzərinə

  Dünən keçmiş iş yoldaşlarımdan biri zəng edərək, bir qədər söhbət etdi. Söhbət arası bir neçə gün əvvəl tanış vəkillərdən biri ilə görüşdüyünü, onun məni xəbər alıb “yenə kitab yazır” istehzalı bir sual verməsini dedi.

 Allah, sənə rəhmət eləsin, ay, Sabir!

“Nəbilirdiknəzəhirmardıkitab? 

Biz olanevdəhaçanvardıkitab?”

Doğrusu bu hadisəəhvalımı bir qədər pozmuş oldu və eyni zamanda bir əhvalatı xatırlamağa məni məcbur etdi. Həmin vəkilin mənimlə münasibətinin yaxşı olmasını və nə səbəbdən belə bir sualın verməsini dəqiq bilmirəm, lakin bu mövzu ilə, daha doğrusu kitab yazanlarla bağlı bu yazını yazmaq qərarına gəldim.

İlk kitabım olan “Ləyaqətsiz vərəsə hüququ”na rəy yazmaq üçün müəllimim Bəhruz Kərimlidən bir xahiş etdim. Rəy beləbaşlanırdı: “Çağdaş Azərbaycan hüquqşünasları iki mühüm problem yaşayır. Biri hüququn müxtəlif sahələrini əhatə edən elmi-praktiki əsərlərin sayının yox səviyyəsində azlığı, ikincisi isə çap edilmiş əsərlərin oxucularının yox səviyyəsində azlığıdır”.

Müəllifin bu sözünün əsl mənasını çox sonralar anladım və sonuncu kitabımda yazdığım ön sözü beləbir cümlələrlə tamamlamağa məcbur oldum: “Bütün bunları düçünüb yaratdığım bu kitabı elmə və təhsilə dəyər verən, öz gələcəyini elminə və zəhmətinə arxalanaraq qurmaq istəyən, ən nəhayət nəyin bahasına olur-olsun milyonların arzuladığı rahat və zəngin həyatı arzulamadan gələcək nəsli düşünüb onlar üçün çalışan və yaradan yaradıcı insanlara həsr edirəm. Siz, Tanrının sevimli övladlarısınız”.

Xatırlayacağım əhvalat beləidi;2000-ci ildə bizə mülki hüquq elmindən mühazirə söyləyən Sabir Allahverdiyev auditoriyada deyəndə ki, “Mülki hüquq”  kitabı yazmışam, tələbələrin çoxu güldü, “bax, a, Sabir müəllim hara, kitab yazmaq hara” dedi. Sonra bu tələbələrin sırasına bəzi müəllimlər də qoşuldu və dedi.

Müəllifin qısa zaman kəsiyində bir neçə kitabı işıq üzü gördü. Gülüşlər artdı, deyimlər artdı. Onun kitabını görən də, görməyən də, oxuyan da, oxumayan da, irad tutmaqla məşğul idi.

Hörmətli oxucu, Sabir müəllimi müdafiə etmək niyyətindən çox uzağam, sadəcə adamlara çatdırmaq istəyirdim ki, mövcudluğu neçəəsrlərə gedib çıxan bir xalqın hüququn bu sahəsində elmi-nəzəri ədəbiyyat boşluğu inkar edilməzdir. Bu adam, pis, yaxud yaxşı indi bu boşluğu doldurmaq niyyətindədir.O, mülki hüquq elmi sahəsindəəvəzsiz olan kitabların müəllifidir və bu kitablar zaman-zaman özlərini hüquq elminin “dahi”ləri sayan şəxslər tərəfindən bəyənilməmişdir, heç bu gün də bəyənilmir. Amma bu gün etiraf etməliyəm ki, hüquqşünaslar bu kitablardan mülki hüquq elmi sahəsində ehtiyac duyduqları zaman çox istifadə etmişlər.

Adam 40 ildir BDU-da mülki hüquq elmindən dərs deyən “müəllim”dən, nə bilim mülki hüquq sahəsində“professor” adı alan hansısa bir alimdən fərqli olaraq bu xalqı düşünüb, imtahan qorxusu altında məcbur olub xarici dildə olan kitabları oxuyan tələbələri düşünüb, lap elə o müəllimi düşünüb, o professoru düşünüb və bu tarixi yaradıb.

Amma nə fayda!

Bütün bunların nəticəsidir ki, bu gün Sabir müəllim kitab yazmaqdan uzaqlaşıb, nəşriyyatların təklifini qəbul etmir və qısası kitab yazmaq istəmir.

P.S. Bəşər övladının şüurunda, təxəyyülündə kitab yazmaq avaraçılıqla məşğul olmaq kimi bir şey imiş, nə yazıq ki, mən dəbu qınaq hədəfinə çevrildim.

Allah, sənə rəhmət eləsin, ay, Sabir!