QURANI ÖPƏN ƏSGƏR

Müharibə həm də dəyərlərin arasında gedir.Köklü ideologiyalardan kənarda da min illər davam edən savaşlar zamanı düşmənin malik olduğu inancları-sığındığı mənəvi qalaları dağıtmaq həmişə hərbi taktikanın mühüm şərtlərindən biri olub.Lakin Quranla döyüşənlərin qazandıqları “qələbə”lər onları həqiqi məqsədlərinə-sülhə çatdırıbmı,şərə və terrora qalib gəlmək şanslarını artırıbmı?

Bir neçə gün öncə kütləvi informasiya vasitələri növbəti Amerika əskərinin müqəddəs kitabla davranışını tirajlayanda nədənsə ilk ağlıma gələn o oldu ki,belə əməlləri törədənlərə iradəcə zəif biriləri ,yaxud bəlli siyasi sifariş icraçılarıtək yanaşmaqdan daha çox onların içərilərində islam etiqadına, onun Peyğəmbərinə məğlub olanlar kimi qiymət vermək daha doğru olardı.Çünki illərlə Əfqanıstan çöllərində yaraqlı axtaran və on minlərlə insanın itkisinə məruz qalan bir koalsiya ordusunda hərbçilər bəzən isteriya içərisində,psixoz bir şəraitdə düşünürlər ki,onlar deyəsən ilğımla, gözəgörünməzliklə vuruşurlar.Nə qədər ağırdır, deyilmi?Əsli sizif əzabıdır.Hər gün dərədən-dağdan qarşına çıxan canlı varlıqların heç birinə aman vermədən onları silahdan keçirirsən,lakin sonu görünməyən bir labirintdən də şıxış yolu tapa bilmirsən.

2012-ci ildə əfqanların Qəndəhər vilayətində bir əskər dini kitablara od vurur və onu sosial mediada yayımlayır.Cavab reaksiyası özünü çox gözlətmir.Taliblərlə həmrəylik nəinki hər bir müsəlman ölkəlsindən gəlir,eləcə də Barak Obama islama etiqad edən yüz milyonlardan üzr istəməli olur.11 sentayabra Birləşmiş Ştatlardan verilən qəzəbli cavab tədbirləri zamanı da oxşar səhnələr yaşanır.Bütün pislikləri və fundamentalizmi dinin təbiətində axtarıb,onun qaranlıq dünyalara işığını boğmağa çalışan kütlələr də öz məqsədlərinə çata bilmir.Kitabla savaşdıqca onun ilahi gücü,qüdrəti və təsir dairəsi atır,genişlənir. 

Məsələ təkcə onda deyil ki,azad və demokratik dəyərləri daşıyanlar Quranın kölə etdiklərinə həqarət yaparaq əsli dinlərarası savaşı aparmaq istəyirlər.Belə təqdimat hədsiz populyardır və əsil molla təfəkkürünün məhsludur.Çünki naşı adamlara belə bəllidir ki,böyük oyunlarda strateji plan quranların səlib yürüşü niyyətlərində elə bir qeyri-adilik yoxdur.Ancaq konkret situasiyada həmin asi hərəkətin müəllifi öz üstünlüyünü,gücünü və yandırdığı,tapdadığı, yaxud güllələdiyi kitabı yer üzündən silə bilirmi?Aydın məsələdir ki,antiAmerika dairələri,islami etiketli şər və totalitar quruluşları tam bir Qərb dünyasının müsəlmanlara münasibətini bu idbar hərəkətlə eyniləşdirməkdə maraqlı olacaqlar.Nəticə isə.dəyişmir. Çünki Quran yanmır.Ona qorumağa qalxan mücahidlərin,radikalların və ya mötədillərin üsyankar etirazları olmasa belə, 

15 əsrdir ki,O müqəddəs kitab həqiqi iman sahiblərinin yoluna işıq salmaqda davam edir.Elə isə sizə elə gəlmirmi ki,təfəkkür döyüşünü məğlub olanlar hər nə qədər keçmişin,Peyğəmbərlərin üzərinə gəlsələr də bundan din zərrə qədər də əhəmiyyətini,elmi,ruhani mahiyyətini itirmir.

Kor inam sahibləri və özünü yer üzündə Allahın hakimiyyətini bərqərar etməyə tapşırmış cihadçı,şəhidist fədailəri müqəddəs kitabı yerə atan Amerika əskərindən heç nəylə fərqlənmir.Çünki onların həyat fəlsəfəsində oturuşmuş şəriət qanunları və hamını düşmən elan etmək epidemiyası həqiqi islamın mənasına ziddir.Nə Hizbullah,nə Əl-Qaidə,nə Həmas və nə də başqa silahlı dünyəvi döyüşçülər hələ heç yerdə- hətta kiçik bir adada belə Allahın ədalət bayrağını ucaldıb oraya sülh,hüquq,bərabərlik gətirə bilməyiblər.İslama imperiya olmaq gərək deyil.Kimsə özünün missiyasını belə anlayırsa,onların məscidlərdə kollektiv ibadət zamanı Yaradanı qarşısında əyilib-qalxmasının heç bir faydası yoxdur.

Dinc cihad Quranı öpməklə,onu yüksəklikdən asmaqla və doqmatik təmrinlərlə deyil,əsil mömin sifətində olmaqla da ölçülməz.Ən yaxşı islam əskəri başqasının yaşamaq haqqını tanıyan,dünyəvi baxışlara meydan verən,əqidə xoşgörülü və mədəniyyət körpüsü geniş olan birisidir.

Nadan və savadsız kütlə Quranın silahlı düşmənlərindən heç nə ilə geri qalmırlar.Ona görə Konfutsi deyirdi:bötün ömrü boyu qaranlıqla döyüşmək də olar,kiçik bir şam yandırmaq da”!

Milli Məclisin deputatı,
Zahid Oruc