Zamanın çatı

  Zəhlətökən işdi gözləmək,həm də savaşı və müharibəni.Çağdaş bəşər öz  sələfindən daha hiyləgər və tədbirli olduğu üçün apardığı savaş da ürəkbulandırıcı və bezikdiricidi.Bəlkə bu səbəbdəndir ki, zamanın ruhu illərdir dünya savaşına hamilə qalsa da süni surətdə bu gözlənti uzandıqca uzanır. Hərçənd çox faydalı olardı bu dünya savaşı.Çünki zamanımız çat verməkdə,cahanımız çürüməkdədir. Bu çürüməninin indiki halda yeganə həlli dünya cəngidir.Necə  ki, küləklər gölləri çürümədən qoruyur,müharibələr də cəmiyyəti xilas edə bilər.

Müasir dövlətlər müharibəyə daha anlaqlı,praqmatik yanaşır və ondan daha konkret nəticələr istəyir.Bu baxımdan mübaliğəsiz demək olar ki, gözlənilən cahan savaşının baş hədəfi Hartland- dünyanın ürəyidir .Bəli onun uğrunda savaşın küləyidir bu səs-səda.Dünyanın dəniz ,səma,torpaq qüdrəti naminə bütün savaşların son dayanacağıdır dünyanın ürəyi.

Əslində ortada yaşamaq uğrunda  həmişəyaşar bir savaşın         kritik həddini görməmək olmur.Dünya evi öz sakinlərini yedizdirmə gücündə olmadığı üçün permanent şəkildə çoxsaylı insan təlafatı ilə nəticələnən münaqişə ocaqları əkməkdədir.Əlbətdə, bu əkinçilər,biçinçilərin başında yarı formal,yarı virtual dünya hökuməti,müasir dünyagir Qərbi Avropa dövlətləri,ABŞ,eyni zamanda aqoniya halında olan,ABŞ anakondasının boğmaqda olduğu,”Ölməz Koşey“ görkəmli, gücsüzlüyü ilə barışıb sağalmaz metropol mərəzi üzündən dünyanı özü üçün kamukadze silahına çevrilən nüvə  ilə təhdid edən Rusiya durmaqdadır.Rus ayısının ölməyi də eybəcərdi.O,vampir xisləti ilə ölüm ayağında belə caynağındakı yaralı şikarlarını təzədən tutur,qanlarını yalayıb yaraları qaysaqlayır,beləliklə, emansipasiya qazanır.Məncə Rus divinin xilas şüşəsini sındırmağın vaxtıdır.Ona xilas fürsəti vermək ədalətsizlik olardı.Şikar dövlətlər qətiyyətli və mübariz olmalıdır.İmkan verin qoy o,rahat can versin və bitsin.Atalıq və himayədarlıq onun üçün hesablanmayıb və ona görə deyil.

O ki qaldı yerdə qalan dövlətlər və millətlərə onlar girov və qyrbanlıqlardır.Baxmayaraq ki, onların bəziləri gah canavar,gah tülkiü qiyafəsilə müdafiə instikti sərgiləməyə çalışırlar.Ancaq sonunda  qurbanlıq taleyi yaşayırlar.Dünya hökuməti sürətli əhali artımı fonunda ərzaq təchizatı probleminin həll yolu kimi ilk olaraq ögey övladlarını qurban verməkdədir.Təsəvvür edin əhali artımı statistikası  açıqlanan kimi Afrikada  Ebola virusu , müsəlman şərqində yeni ,daha tələfatlı müharibə ocaqları alovlanmağa başladı.      Diqqət edin,münaqişə əkinçiləri  bir müsəlman dövlətini şikar kimi seçir,onu şər oxu elan edir,digər müsəlman dövlətini ona qarşı birgə mübarizəyə təhrik edir (o,bunu quzu qabağına qoyulmuş ota bənzər vədlər vasitəsilə də edə bilir) .Beləliklə də nəticədə hədəf seçilmiş   müsəlman dünyasının müdafiə imunitetini qırır,onları parçalayıb hökm sürür.Bunun adını  svilizasiyalar arası toqquşma  qoymaq ədalətsizlik olar və çox nazik səslənər.Zaman gələcək tarix bunu növbəti Səlib yürüşü kimi dəyərləndirəcək.Bu yürüşün qarşısında dura biləcək Osmanlı varisi Türkiyənin yaxın və uzaq dost ətrafının iflic vəziyyətə salınması,Türkiyə daxilində çoxlu sayda kənardan nəzarət və idarə olunan münaqişə ocaqları reallığı, mifik ,qüdrətli türk ruhunu sarsıtmağa yönəli Türkiyənin siyasi dəyərlər sistemini dəyişdirmə meyilləri Səlib yürüşünün bu mərhələsinin hələ çox qurbanlarının olacağını ayan etməkdədir.Məncə nüvəsiz Türkiyə dünya hökumətinin beyin  mərkəzinin qələbəsi,Türkiyənin faciəvi Axil dabanı sayıla bilər.Axı təkrarlanan tarix adlı zaman kəsiyində niyə Türkiyə bunu bacarmadı?! Ətrafında Safari filmlərində sərgilənən kaftar maneralı yırtıcıları gördükcə cox üzülürəm sənin halinə Türkiyə! Təskinliyim ancaq sənin yenilməz ruhun və ergekonon asatiridir.Heç olmasa nəqədər gec olsa da hələki ayaqda olan müsəlman dövlətləri ilə gerçək bir ittifaqın zamanı yetişmədimi?

Hərçənd dünya hökumətinin siyasi böhranı da uzaqda deyil.Öz taktikalarında çox standartlığı,ikili yanaşmanı açıq və gizli şəkildə əsas götürən dünya hökumətinin perferiyalarda ac qılınca əl atar aqibəti və inam böhranı ilə qarşılaşması şübhəsizdir.Digər tərəfdən bölgüdə acgözlük,şəriksiz  dünya ağalığı,daxili sosial siyasətdə geriləmə dünya hökumətinin hər bir üzvünün kabinet böhranına sürükləməkdədir.

Belə bir sadəlövh sual ətrafında tez-tez düşünmək zorundayam.Axı niyə insan və böyük mənada dövlətlər  mənəvi kamilləşmə bəşərin əbədi meyli olması həqiqətinə rəğmən bio-sosial siyasi heyvan kimi əbədi müharibə vəziyyətindədir.Məsələn, 60-cı illərində fəliyyətə başlayan humanist qiyafəli Roma klubunun mürtəce  sosio mühəndis layihələrinin alternativləri tapılmır, gerçək humanist layihələr rellaşmır.Doğrudan da dünya əhali durumu Çindəki kimi kritik vəziyyətdədirsə,o zaman dünya evi niyə Çində uşaqların say həddi qərarını  ümumiişləkləşdirmir? Və yaxud surroqat ana ,süni uşaq səfsəfəsini yasaqlamır? Gəlin bir anlığa təsvvür etməyə çalışaq ki, Çində mövcud uşaq say həddi bütöv dünyada işləsə dövlətlər,millətlərin statistik varlığı necə ola bilər.Görəsən belə olarsa,dünya sakinlərinin cins,yaş,milli,dini ,irqi mənzərəsi necə ola bilər.Şübhəsiz belə bir dünya  əmək enerjisini itirmiş,monoton,sərsəm bir qoca görüntüsü ilə necə də həmrəng olacaq.Dünya nə qədər insan tərəfindən tənzimlənsə də,bu ancaq rəng və görüntüdür,dünyada  hər şey təbii axar qanunu ilə tənzimlənir.Barış,cəng və.s dünya ruhunun mahiyyətindən doğur.Elə isə sülh çağrışları necə də də gülünc  görünür.Bu məqamda biz daha çox salamat qalmaq yollarını ayarlamaq zorundayıq.Çünki gözlənilən savaş var olmaq uğrunda gedəcək.