Haqqı görə bilmək xoşbəxtliyi...

Yanından ötüb keçdiklərimizin gündəmi zəbt edən xəbərə çevrilməsi, rezonans doğurması sonradan marağımıza səbəb olur. Baş verən hər hansı bir olaya yerindəcə münasibət bildirməməyimiz müşahidə qabiliyyətimizin zəifliyindən, ya da hadisələrə çevik yanaşmaq bacarığımızın olmamasından xəbər verir. Hərgah bu hamıda belə deyil. Ancaq elə həsas məqamlar var ki, onu görür, amma qiymətləndirməyə tələsmirik. Nahaq... Elə bu məqsədlə də sözümün “Mustafası”na gəlmək istəyirəm.

Bu yaxınlarda Bakı da başdan-ayağa qara bürünmüşdü. Sevindik, həm də kədərləndik. Səbəbini bilirsiniz. Amma söhbətimizn mövzusu bu deyil.

Xülasə, havanın qarlı-şaxtalı olması yenə yolları keçilməz etdi və qarla “döyüş” də bundan sonra başladı. Obyektivlik naminə deyim ki, dövlətin səlahiyyətli qurumları belə havalarda sürücülərə şəxsi avtomobillərindən deyil, sərnişin nəqliyyatından istifadə etməyi tövsiyyə edirlər. Bəzimiz buna riayət edirik, bəzilərimiz də yollarda qalanda imdad diləyib, kömək istəyirik. Ən çox da kömək istəyib üz tutduqlarımız, sözün əsl mənasında, yollarda gecəli-gündüzlü xidmət aparan yol polisləri olur.

Hərgah yol polislərinin xeyirxahlığı haqqında heç də hamı əlini ürəyinin üstünə qoyub, vicdanının səsinə qulas asıb danışmır. Haqq-nahaq onların qınayanların sayı da az deyil. Ancaq həqiqət naminə deyək ki, onlar olmasa “maşınlar insanları yeyər”. Bu, məsələnin bir tərəfi...

Yağan qar sürücülərə, elə yol polisi haqqında heç də yaxşı fikirdə olmayanlara, belə deyək, əməlli-başlı dərs verdi. Onları münasibətlərində düzəliş etməyə çağırdı. Qəzetlərdə, televiziya ekranlarında gördüklərimiz onların təkcə xidməti vəzifələrinə deyil, həmçinin öz vətəndaşlıq görəvlərinə də necə həssas yanaşmalarını bir daha gözlərimiz önündə sərgiləmiş oldu.

Yolda qalan maşınlardakı insanları donmaqdan xilas edən, sağ və salamat mənzil başına rahat çatmaları üçün mağazadan duz alıb maşınlar sürüşməsin deyə yola duz səpən polisin çoxumuzdan fərqli olduğunu da gördük.

Düzü, bu yazını yazmağa məni vadar edən də elə polislərimizin nəcib əməllərinə dodaq büzənlərin münasibəti oldu.

Bir dəfə redaksiyamıza (DİN mətbu orqanı “Mübariz keşikdə” qəzeti”) bir məktub gəlmişdi. Müəllif yol polisi ilə arasında olan münaqişədən yazmışdı, iradını bildirmişdi. Lakin məktubun son cümləsi məni heyrətləndirmişdi. Vətəndaş yazırdı ki, onu haqsız yerə saxlamaqda suçladığı polis əməkdaşları onun və ailəsinin həyatını xilas etmişdi. Yazdığı minnətdarlıq məktubu ilə az da olsa özünə təsəlli vermək istəmişdi.

Bu gün saytlarda belə xəbər başlıqlarına çox rast gəlirik: “Azərbaycan polisindən nümunəvi hərəkət”. Düzü, sadə, lakin qəliz, ikibaşlı olan bu fikri yazanları anlamaqda çətinlik çəkirəm. İstəyirəm bunu bilərəkdən və ya bilməyərəkdən yazanların yaddaşını bir az tərpədim. Xatırladım ki, hələ ordumuzun formalaşmadığı dönəmlərdə Azərbaycan Polisi və daxili qoşunlarımız sıralarından yüzlərlə şəhid verdi. Neçə-neçə əməkdaşımız əlil və şikəst oldu. Elə ötən illər ərzində cinayətkarlıqla mübarizədə həlak olan silahdaşlarımızın sayını

bəlkə də çoxları bilmir. Bu, reklam deyil, sadəcə xatırlatmadır. Ən nümunəvi hərəkət isə Vətənə, dövlətə və dövlətçiliyə sadəqətli olmaq, onu canından və qanından əziz tutub ölümün gözünə dik baxmaqdır...

“Sağ olsun” bu qarı ki, ürəyimizi boşaltmağa imkan verdi və mətləbdən yəqin ki, çox da uzaqlaşmadım. Mətləbə gəlincə, yola duz səpən DYP əməkdaşı Bakı şəhər DYPİ-nin Yol-Patrul Xidməti Alayının Müşayiət-Eskort Bölüyünün 1-ci tağımının əməkdaşı, polis baş serjantı Teymur Süleymanovun, eləcə də bir çox yol polisi əməkdaşlarının fədakarlıqları Türkiyə mediasında gündəmi zəbt edib. Qardaş ölkənin “Posta”, “Sözçü”, “Haberler.com”, “Haber1.com” saytları polislərimizi günün qəhrəmanı kimi təqdim ediblər.

Bax, budur əsl iş, əsl vətənpərvərlik və əsl örnək. Elə yeri gəlmişkən, polis baş serjantı Teymur Süleymanovun "Mən düşünmürəm ki, bu hərəkətimlə nəsə pis bir iş görmüşəm. Amma videonu sosial şəbəkələrdə yayaraq mənə qarşı nalayiq ifadələr işlədirlər. Birincisi, yola duz səpmək mənim vəzifəm deyildi. Sadəcə, gördüm ki, yolda sürüşkənlik artır və avtomobillər işıqforda dayana bilməyərək sürüşüb sağdan gələn nəqliyyat vasitələrinin yoluna çıxırlar. Mən də gedib yaxınlıqdakı mağazadan öz pulumla 15 qutu duz alıb gətirdim və hamısını yola səpdim ki, maşınlar sürüşməsin, qəza baş verməsin, insanlara maddi ziyan dəyməsin. Burada pis nə var ki? İnanın mənə, mağazada duz qurtardı, yoxsa, yenə də alıb gətirib yola səpəcəydim. Axı niyə mənə qarşı nalayiq fikirlər yazırlar? Yaxşı əməlimizi də pisə yozurlar" fikri bəzilərimizin hələ də “qulp qoymaq”da mahir olduğuna bir sübutdur

Elin gözünün tərəzisi heç vaxt nahaqqa doğru əyilmir. O həmişə haqqa tərəf əyilir. Haqq isə göz qabağındadır. Təkcə bizdə yox, ölkəmizdən kənarda da. Gəlin, haqqa baxaq və onu görmək görmək xoşbəxtliyini yaradandan diləyək...