Bəxtiyar olmaq...

Harda olursan ol, boyundan bir boy ucalarda dalğalanan bayrağının varlığı ilə qürur duymasan demək ki, sən bu ömürü hədər yaşayıb, onu yelə vermisən. Dünyanın ən böyük arenalarında, mötəbər yarışlarında bayrağımızın ucaldılmasını, himnimizin səslənməsini gördükdə ürəyimiz fərəhlə döyünür. Xəyalımızın qolları ilə böyük Azərbaycanı qucaqlamaq, onun hər qarış torpağını salamlamaq istəyirik. Ucadan “Mən azərbaycanlıyam” deməklə böyüyüb boya-başa çatdığımız, üstündə inamla gəzdiyimiz ana torpağı bir daha əmin etmək istəyirik ki, var olacağımız qədər onu qoruyacaq, gələcək nəsillərə ərmağan edəcəyik. Və nə yaxşı ki, hələ bu yurdun mərd, mübariz oğul və qızları var. Öz adları kimi Azərbaycanımızın da adını ucaldırlar...

Qardaşların adı gələndə sanki damarında qanının necə coşduğunu hiss edirsən. Şəhriyar və Bəxtiyar Abbasovlar. Onlar bayraq oğullardır. Daim ucalarda görünmək üçün hər cür çətinliyə sinə gərib, çiyinlərini çoxumuzun daşıya bilməyəcəyi yükün altına verirlər, daha doğrusu, veriblər. Üzbəüz döyüşmək, özü də ölümünə mübarizə aparmaq çox çətindir. Çünki qarşındakı rəqibin nə olur-olsun dizlərini yerə gətirib onu məğlub etməlisən. Gözünə nə qan görünməlidir, nə də ki, qorxu.

Onun adını çox eşitmişdim, döyüşlərini izləmişdim. Ancaq üzbəüz görüşmək nəsib olmamışdı. Sabunçu RPİ-də keçirilən tədbirlərin birində onu polis mundirində görəndə sevindim. Sevindim ki, uğurlarımıza yol açan daha bir soydaşımız bu gün sıralarımızdadır. Fürsəti qaçırmayıb onunla həmsöhbət oldum. İdarə rəisi, polis polkovniki Eldar İlyasov onun idman uğurları ilə yanaşı, cinayətkarlıqla mübarizədə, asayişin qorunmasında da vəzifə borcunun öhdəsindən layiqincə gəldiyini qeyd etdi.

Həmkarımın uğur yoluna yenidən səyahət etdik. Özü haqqında kiçik bir arayış verdi. 1985-ci ildə Xocavəndin Qaradağlı kəndində dünyaya göz açıb. Ta uşaqlıqdan kiçik çiyinlərində Vətən adlı dərdin yükünü çəkib Bəxtiyar. Sonra idmana həvəs göstərib. Daha doğrusu, kökdən, qandan gələn həvəsi alın yazısına çevrməyi bacarıb. Üzərində işləyib, alın təri, zəhməti ona həmişəyaşıl işıq olub. İdmana başlayanda 8 yaşı vardı. İşin ağırından yapışıb, gücünə də güvənib, səbrinə də. İllər keçdikcə püxtələşib, məşqlərdə bişib, dəfələrlə “Sambo” idman növündə dünya və avropa çempionu olub. Sambo və cüdo növləri üzrə idman ustasıdır. Taleyini polisə bağlayanda isə 2006-cı il idi. İdman qədər, bəlkə də ondan daha çox məsuliyyətli bir işdə özünü doğrultmaq üçün onu sınaq dolu illər gözləyirdi. Ancaq o, gözləmədi hər işdə uğurlara imza atdı. Qazandığı qələbələrlə hər bir azərbaycanlının ürəyinə, evinə qələbə payı bəxş etdi.

Yola saldığımız il uğurları və sınaqları yadda qaldı. Dekabrın 4-dən 8-nə kimi Xarkov şəhərində 58 ölkənin iştirak etdiyi əlbəyaxa döyüş üzrə dünya çempionatında 85 kiloqram çəkidə yüksək texniki və fiziki hazırlığı ilə fərqləndi. Keçirdiyi beş döyüşdən qalıb ayrıldı. Bəlkə kiməsə bir qədər asan görünə bilər. Amma dünyanın ən güclüsü adını qazanmaq həm şərəflidir, həm də çətin.

Yeri gəlmişkən, polis kiçik leytenantı Bəxtiyar Abbasov dekabrın 14-dən 16-dək DİN-in idman cəmiyyətində əlbəyaxa döyüş üzrə daxili işlər orqanları əməkdaşları

arasında güc çoxnövçülüyü üzrə keçirilən yarışda da fəxri kürsünün ən yük sək pilləsinə qalxıb. O, həm də idman ilinin yekunlarına həsr olunmuş tədbirdə ölkə başçımızn fəxri diplomuna layiq görülüb.

Polis kiçik leytenantı, 3 övlad atası Bəxtiyar Abbasovu hələ qarşıda uğurlarla və sınaqlarla dolu illər gözləyir. Əlbəttə, bütün idmançılarımız kimi ölkə başçımız və DİN rəhbərliyi tərəfindən yaradılan yüksək şərait onu daha böyük zirvələr fəth etməyə ruhlandıracaq, bayrağımızı hər zaman zirvələrə daşıyacaq.