“Vicdanlı” başlıqlar...

Açığını desək, indi bəzi saytlar diqqət cəlb etməkdən ötrü başlıq seçimində biri-biri ilə yarışırlar. Hətta elə başlıqlar qoyurlar ki, oxuyanda adamın damarında qanı, sümüyündə iliyi donur. Unudurlar ki, jurnalistika haqqı, doğrunu insanlara çatdıranların, sözünün çəkisini bilənlərin, sözə Haqq deyənlərin, onun yaşıl işığında hədəfinə çatmaq istəyənlərin yaşam tərzidir, həyat eşqidir.

Ölkəmizdə senzuranın ləğvi, söz və fikir azadlığının təmin olunması üçün hüquqi bazanın möhkəmlənməsi heç kimə insanlarda maraq doğurmaq naminə dəqiqləşdirilməmiş məlumatı media vasitəsilə gündəmə gətirib, manşetə çıxarmağa əsas vermir. Şərəf və ləyaqəti alçaltmaq, şantaj etmək cinayət əməli olmaqla yanaşı, insan hüquq və azadlıqlarına da ziddir.

Əslində, neqativləri olduğu kimi yazmaq hər hansı bir qurum haqqında qərəzli mövqe tutmaq kimi qiymətləndirilməməlidir. Bu isə, əlbəttə ki, qələm sahibinin peşəkarlığından asılıdır. O, əldə etdiyi faktı təqdim etmək üçün hazırlıqlıdırmı? Bax, elə bu sualın özü bir müddət dartışma mövzusu oldu və yenə də gündəmdədir.

Bəziləri deyirlər ki, mətbuata, mediaya azadlıq verin, onu təsirlərdən qoruyun. Cavabı çox da gecikdirməyək: Azad olana axı daha hansı azadlığı verəsən? Yəni bu primitiv azadlıq düşüncəsinin sonucu xaos deyilmi?...

Təəsüsüflər olsun ki, indi bəzi KİV-lər kimlərinsə ərköyün balalarıdır və “Burda mənəm, Bağdadda kor xəlifə”,- deyib “Ağanəzərəm, belə gəzərəm” iddiası ilə özlərindən razı halda meydanı boş görüb “Kor atı minib köndələn çapır”lar. Qanun onları küncə sıxanda isə haray-həşir, jantaj, bunlar da getməyəndə xahişlər, üzrxahlıqlar, təkziblər başlayır...

İnkişafı şərtləndirən amillərdən biri də sözümüzü azad demək, qurub-yaratmaq üçün yaradılan sabitlikdir, əmin-amalıqdır. Bu sabitliyi yaradanlar və qoruyanlar isə digər hüquq-mühafizə orqanları ilə yanaşı, Azərbaycan Polisidir. O polis ki, müstəqilliyimizi yenicə qazandığımız illərdə torpaqlarımız erməni işğalı ilə üzbəüz qalarkən sinəsini güllələrə sipər etdi, üstəlik, döyüşə-döyüşə o çətin dövrlərdə sabitliyi də təmin etdi.

Bugünün mənzərəsi isə bir başqadır. Haqqı görənlər də var, görməyənlər də. Bəzən insan yaşadığı mühitdən uzaqlaşdıqdan sonra nələri itirdiyinin fərqində olur.

Yeri gəlmişkən, Amerika qitəsində 25 gün cəza çəkən həmyerlimiz Samir Kazımovun yaşadıqlarını qəzetlərin birində oxuyandan sonra çoxunun belə

düşündüyünü, lakin etiraf etmək üçün səmimi olmadığını gördüm. S. Kazımov deyir: “Bu gün dünyada yaşanan hadisələri görəndə əmin olursan ki, Azərbaycandan gözəl, təhlükəsiz, sağ-salamat yer yoxdur”...

Belə şərait əmin-amanlıq heç də yoxdan var olmayıb, asan əldə edilməyib. Azərbaycan Polisi qanı, canı bahasına insanların inamını, güvəncini, sevgisini qazanıb. Daxili İşlər Nazirliyinə ünvanlanan məktublar da buna sübutdur. İndi yolun bu tərəfindən o biri tərəfinə keçmək üçün yaşlı insanlara kömək edən, intihara cəhd edənləri fikrindən yayındıran, ona həyatın, yaşamağın gözəl və şirin olduğunu anladan, haqlının yanında, haqsızın qarşısında duran polislərimizlə bağlı televiziyalarda sujetlər, saytlarda, qəzetlərdə şəkillər, xəbər başlıqları görəndə sevincimiz birə min olur. Çünki görülən işlər reklam xarakterli deyil və seçilən başlıqlar da reklama xidmət etmir. Əslində, görünən dağa nə bələdçi?! Amma təəssüf ki, öz gözündə tiri görməyənlər də var...

Və yenə də saytların birində verilən başlıq diqqətimi çəkir: “Bakıda polis xidmət zamanı biçaqlandı”. Bir anlıq da olsun bu xəbərin şokunu yaşaya bildinizmi? Bəlkə də hə, bəlkə də yox. Amma bu şoku, bu qorxunu övladı, əri, qardaşı, doğmaları polis olanlar hər an, hər gün, bir ömür boyu yaşayırlar.

Bir arzumuz var. Əli qələm tutanlarımız vicdan hissini itirməsinlər. Əhvalımızı pozan xəbərlər qəzetlərdə, saytlarda, televiziyalarda başlıq olmasın və başımız da, başlığımız da sağlam olsun.